język pidżynowy

język pidżynowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. mowa pomocnicza powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, charakteryzująca się uproszczoną strukturą gramatyczną i ograniczonym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako drugi język; zob. też język pidżynowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	język pidżynowy	języki pidżynowe
dopełniacz	języka pidżynowego	języków pidżynowych
celownik	językowi pidżynowemu	językom pidżynowym
biernik	język pidżynowy	języki pidżynowe
narzędnik	językiem pidżynowym	językami pidżynowymi
miejscownik	języku pidżynowym	językach pidżynowych
wołacz	języku pidżynowy	języki pidżynowe

przykłady:

(1.1) W powszechnym użyciu jest potoczny język arabski, a wokół Dżuby jego miejscowa wersja będąca językiem pidżynowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pidżyn, pidgin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekt, odmiana językowa, język

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pidgin language, pidgin
• chorwacki: (1.1) pidžinski jezik m, pidžin m
• indonezyjski: (1.1) bahasa pijin, pijin
• niemiecki: (1.1) Pidginsprache ż, Pidgin n
• serbski: (1.1) пиџински језик m, пиџин m

źródła: