pomocniczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

pomocniczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌpɔ̃mɔʦ̑ʲˈɲiʧ̑ɨ], AS: [põmocʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stanowiący pomoc dla kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikpomocniczypomocniczapomocniczepomocniczypomocnicze
dopełniaczpomocniczegopomocniczejpomocniczegopomocniczych
celownikpomocniczemupomocniczejpomocniczemupomocniczym
biernikpomocniczegopomocniczypomocnicząpomocniczepomocniczychpomocnicze
narzędnikpomocniczympomocnicząpomocniczympomocniczymi
miejscownikpomocniczympomocniczejpomocniczympomocniczych
wołaczpomocniczypomocniczapomocniczepomocniczypomocnicze
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) biskup pomocniczy • czasownik pomocniczy • język pomocniczy • materiał pomocniczy • nauka pomocnicza
synonimy:
(1.1) dodatkowy, uzupełniający; st.pol. auksylijarny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pomaganie n, pomocnictwo n, pomoc ż, pomocniczość ż
czas. pomagać ndk.
przym. pomocny, pomocowy
przysł. pomocniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pomocniczy&oldid=7917311”