inspektor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Inspektorinšpektor

inspektor (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ĩw̃ˈspɛktɔr], AS[ĩũ̯spektor], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) urzędnik, który kontroluje pracę instytucji dokonując inspekcji
(1.2) stopień oficerski w policji
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Gdyby w tej firmie zjawili się inspektorzy PIP, konsekwencje mogłyby być surowe.
(1.2) Inspektor przeprowadził wizję lokalną miejsca zbrodni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) inspektor pracy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inspektorat m, inspekcja ż
forma żeńska inspektorka ż
przym. inspektorski, inspekcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. inspector < łac. inspectus[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Miodek, Inspekty inspektora, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.

inspektor (język estoński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) inspektor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

inspektor (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) inspektor (osoba dokonująca kontroli)
(1.2) inspektor (urzędnik, który kontroluje pracę instytucji dokonując inspekcji)
(1.3) inspektor (stopień oficerski w policji)
odmiana:
(1.1-3) lp inspektor; lm inspektora
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: