imprinter

imprinter (język polski)

imprinter (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bank. mechaniczne urządzenie służące do ręcznej akceptacji transakcji dokonywanych za pomocą wypukłych kart płatniczych; zob. też imprinter w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imprinter	imprintery
dopełniacz	imprintera	imprinterów
celownik	imprinterowi	imprinterom
biernik	imprinter	imprintery
narzędnik	imprinterem	imprinterami
miejscownik	imprinterze	imprinterach
wołacz	imprinterze	imprintery

przykłady:

(1.1) Wcześniej transakcje z użyciem kart wypukłych w przypadku braku łączności z bankiem były realizowane za pomocą tzw. imprintera (potocznie zwanego „żelazkiem”). Tworzył on odbicie karty, i na podstawie zdobytych w ten sposób danych sprzedawca otrzymywał później swoją należność. Dziś jednak imprintery zostały niemalże wycofane z użycia.

(1.1) Imprinter to maszynka zwana też potocznie żelazkiem, umożliwiająca odbicie wizerunku karty na specjalnym papierze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. żelazko, pot. powielacz ręczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) credit card imprinter, imprinter

źródła: