transakcja

transakcja (język polski)

wymowa:

IPA: [trãw̃ˈzakt͡sʲja], AS: [trãũ̯zakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: udźw.• zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

lub

IPA: [trãw̃ˈsakt͡sʲja], AS: [trãũ̯sakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hand. operacja handlowa związana z kupnem lub sprzedażą towarów bądź usług

(1.2) inform. grupa operacji, które razem wszystkie są wycofywane, np. jeśli choć jedna z nich zakończy się błędem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	transakcja	transakcje
dopełniacz	transakcji	transakcji / przest. transakcyj
celownik	transakcji	transakcjom
biernik	transakcję	transakcje
narzędnik	transakcją	transakcjami
miejscownik	transakcji	transakcjach
wołacz	transakcjo	transakcje

przykłady:

(1.2) Jeśli którakolwiek modyfikacja wchodząca w skład transakcji nie powiedzie się, dochodzi do unieważnienia również wszystkich innych modyfikacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. transakcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) transaction; (1.2) transaction
• arabski: (1.1) صفقة, متجر, تعامل
• baskijski: (1.1) transakzio
• czeski: (1.1) transakce
• esperanto: (1.1) transakcio
• francuski: (1.1) transaction ż
• hindi: (1.1) सौदा m (saudā)
• hiszpański: (1.1) transacción ż
• niemiecki: (1.1) Transaktion ż
• nowogrecki: (1.1) συναλλαγή ż
• portugalski: (1.1) transacção ż
• rosyjski: (1.1) транза́кция ż; (1.2) транза́кция ż
• włoski: (1.1) transazione ż

źródła: