powielacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

powielacz (język polski)[edytuj]

powielacz (1.1)
wymowa:
IPA[pɔˈvʲjɛlaʧ̑], AS[povʹi ̯elač], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) poligr. dawne proste urządzenie drukarskie do wykonywania wielokrotnych kopii; zob. też powielacz w Wikipedii
(1.2) techn. urządzenie które zwielokrotnia coś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) powielacz spirytusowy / białkowy / woskowydrukować / odbijać / odbić coś na powielaczu • ulotka / dokument / broszura / książka / gazeta / śpiewnik z powielacza • pracować na powielaczu • fotopowielacz
(1.2) powielacz elektronowypowielacz napięciapowielacz częstotliwościpowielacz fotoelektronowy
synonimy:
(1.1) powielarka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powielanie n, powielenie n, powielarka ż, powielarnia ż, powielator m, powielatorka ż
czas. powielać ndk., powielić dk.
przym. powielaczowy
przysł. wielce
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: