imitacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imitacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzecz udająca, naśladująca inną rzecz
(1.2) czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie
(1.3) muz. technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; zob. też imitacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ten wykonał dla niego w ojczyźnie imitacje arabskich meczetów w glinie.
składnia:
(1.1-2) imitacja + D.
kolokacje:
(1.1) imitacja skóry
synonimy:
(1.1) atrapa, erzac, ersatz, namiastka, substytut, surogat, pot. podróbka
(1.2) naśladowanie, imitatorstwo, imitacjonizm, naśladownictwo, mimesis, fałszerstwo
antonimy:
(1.1) oryginał
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imitatywność ż, imitowanie n
przym. imitatywny, imitacyjny
czas. imitować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „imitacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.