erzac

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

erzac (język polski)[edytuj]

wymowa:
‹er-zac› IPA[ˈɛrzaʦ̑], AS[erzac], zjawiska fonetyczne: nie dwuz.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) namiastka, produkt zastępczy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ersatz, surogat, podróbka, namiastka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zamiennik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
spolszczenie niem. Ersatz[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „ersatz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.