Przejdź do zawartości

hultaj

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hultaj (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. książk. człowiek lekkomyślny, niepoważny, prowadzący hulaszcze, próżniacze życie
(1.2) hist. chłop bezrolny, nieosiadły, wędrujący po wsiach i miasteczkach, najmujący się do różnorodnych robót[1]
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhultajhultaje
dopełniaczhultajahultajów / rzad. hultai
celownikhultajowihultajom
biernikhultajahultajów / rzad. hultai
narzędnikhultajemhultajami
miejscownikhultajuhultajach
wołaczhultajuhultaje
przykłady:
(1.1) Ci sami ludzie, którzy mnie ostrzegają, że Suzin jest hultaj, przed miesiącem pisali do Suzina, że ja jestem bankrut, szachraj, ekspowstaniec[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drapichrust, gałgan, huncwot, ladaco, łachmyta, łapserdak, nic dobrego, nicpoń, niecnota, obwieś, oczajdusza, psiadusza, psiajucha, psianoga, psubrat, ptaszek, utrapieniec[3]; gw. (Śląsk Cieszyński) beskuryja, gw. (Górny Śląsk) beskuryjo
(1.2) człowiek luźny
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) chłop
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hultajstwo n
forma żeńska hultajka ż
czas. hultaić ndk.
przym. hultajski
przysł. hultajsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
Wyraz o niepewnym pochodzeniu. Istnieją dwie rozbieżne hipotezy etymologiczne:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hultaj” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Bolesław Prus Lalka
  3. ↑ 3,0 3,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hultaj” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hultaj&oldid=8155057”