niecnota

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niecnota (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

(1.1) książk. albo żart. ktoś, kto postępuje źle lub lekkomyślnie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) A to ten kot, niecnota / Skoczył mi na poduszkę z płota![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łachmyta, łapserdak, drapichrust, gałgan, hultaj, huncwot, ladaco, nic dobrego, nicpoń[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niecny mos, niecnotnik mos, niecność ż
zdrobn. niecnotka
przym. niecny
przysł. niecnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie + cnota
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wacław Sieroszewski „Beniowski”
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.