gołąbeczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gołąbeczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. zdrobn. od: gołąbka
(1.2) pieszcz. zwrot używany w odniesieniu do kobiety

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: gołąbeczek
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) A z dachuGołąbeczki to słyszały, • I mnie wszystko powiedziały!...[1]
(1.2) Tak się biedna rozpłakała, • Gołąbeczka moja mała, • Z lic rumieniec zbiegł![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gołąb mzw, gołąbek mzw, gołąbka ż, gołębica ż, gołębię n, gołębiowate nmos, gołębnik mrz, gołębiarz mos, gołębiarka ż, gołębiarnia ż, gołębiarstwo n, gołąbkowate nmos
forma męska gołąbeczek mzw
przym. gołębi, gołębiarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. gołąbka + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: gołąbka
źródła: