gigantyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gigantyczny (język polski)[edytuj]

gigantyczna (1.1) piłka
wymowa:
IPA[ˌɟiɡãnˈtɨʧ̑nɨ], ASigãntyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ogromny, bardzo duży
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sięgnęła do torebki i wyjęła pocztówkę z widokiem budynków Marina City przypominających gigantyczne kaczany kukurydzy[1].
(1.1) Modernizacji ronda Zesłańców Syberyjskich warszawscy kierowcy czekają jak kania dżdżucodziennie tworzą się tam gigantyczne korki[2].
(1.1) Na Alasce rybacy wyłowili gigantycznego okonia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wielki, monstrualny, olbrzymi, kolosalny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gigant m, gigantyzm m
przysł. gigantycznie
przym. gigancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Michał Bielecki, Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Życie Warszawy, nr 13.11, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.