fizylier
fizylier (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. wojsk. żołnierz piechoty uzbrojony w strzelbę skałkową (fuzję) w armiach XVII-XIX wieku[1]; w okresie napoleońskim żołnierz lekkiej piechoty[2]; zob. też fizylierzy w Wikipedii
- (1.2) przest. wojsk. podczas II wojny światowej żołnierz wspierającej piechoty uzbrojony w ręczną broń maszynową[3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fizylier fizylierzy dopełniacz fizyliera fizylierów celownik fizylierowi fizylierom biernik fizyliera fizylierów narzędnik fizylierem fizylierami miejscownik fizylierze fizylierach wołacz fizylierze fizylierzy
- przykłady:
- (1.1) Będzie z ciebie fizylier, jak się patrzy. Do którego chcesz batalionu?[4]
- (1.2) Widzieliśmy, że przejeżdżające sznurem czołgi radzieckie obsadzał desant co najmniej paru fizylierów.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fusilier
- hiszpański: (1.1) fusilero m
- niderlandzki: (1.1) fuselier m
- niemiecki: (1.1) Füsilier m
- portugalski: (1.1) fuzileiro m
- rosyjski: (1.1) фузилёр m
- szwedzki: (1.1) fysiljär
- włoski: (1.1) fuciliere m
- źródła:
- ↑
Hasło „fizylier” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wojsko, wojna, broń pod red. Marcina Kamlera, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.
- ↑ Encyklopedia wojskowa, Bellona / Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, t.1, s. 244.
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Legiony, LSW / Bellona, Warszawa 2000, s. 135.
