fuzja

fuzja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfuzʲja], AS: [fuzʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj długiej broni strzeleckiej z zamkiem skałkowym, wynalezionej w II połowie XVII wieku we Francji; dziś potoczna nazwa strzelby myśliwskiej; zob. też fuzja w Wikipedii

(1.2) połączenie kilku rzeczy w jedną

(1.3) fiz. reakcja, której głównym efektem jest połączenie dwóch jąder atomowych w jedno cięższe

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fuzja	fuzje
dopełniacz	fuzji	fuzji / przest. fuzyj
celownik	fuzji	fuzjom
biernik	fuzję	fuzje
narzędnik	fuzją	fuzjami
miejscownik	fuzji	fuzjach
wołacz	fuzjo	fuzje

przykłady:

(1.2) Punk rock to fuzja muzyki rockowej i punkowej.

składnia:

kolokacje:

(1.3) zimna fuzja

synonimy:

(1.3) synteza, reakcja termojądrowa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) fuzyjka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) bashkim
• angielski: (1.1) rifle; (1.3) fusion
• baskijski: (1.3) fusio
• duński: (1.2) fusion w; (1.3) fusion w
• esperanto: (1.2) kunfandiĝo; (1.3) fuzio
• kaszubski: (1.1) flińta ż; (1.2) pòłączenié n, złączenié n, sparłãczenié n, zrzeszenié n, zjednoczenié n
• niemiecki: (1.1) Büchse ż; (1.3) Fusion ż
• norweski (bokmål): (1.2) fusjon m; (1.3) fusjon m
• norweski (nynorsk): (1.2) fusjon m; (1.3) fusjon m

źródła: