favola

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

favola (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈfa.vo.la/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. bajka
(1.2) liter. baśń, bajka
(1.3) teatr. sztuka
(1.4) rzad. fabuła (sztuki)
(1.5) bajka, bujda, bzdura
(1.6) plotka

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: favolare
(2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: favolare
odmiana:
(1.1-6) lp favola; lm favole
przykłady:
(1.5) Non è una favola, credimi!To nie jest bajka, uwierz mi!
składnia:
kolokacje:
(1.1) la morale della favolamorał bajkile favole di Esopobajki Ezopa
(1.2) la favola di Cenerentolabaśń o Kopciuszku
synonimy:
(1.1) apologo
(1.2) fiaba, fola
(1.4) fabula
(1.5) balla, bubbola, chiacchiera, ciancia, fandonia, fanfaluca, fiaba, fola, frottola, palla, panzana
(1.6) chiacchiera, ciancia, ciarla, diceria, maldicenza, pettegolezzo, voce
antonimy:
(1.5) verità
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. favolatore m, favoleggiatore m, favoletta ż, favolista m ż, favolistica ż, favolosità ż
czas. favolare, favoleggiare
przym. favolistico, favoloso
przysł. favolosamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-6) łac. fabŭla < łac. fari
uwagi:
źródła: