epigrafika
epigrafika (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauka badająca napisy wykonane na materiałach twardych; zob. też epigrafika w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epigrafika epigrafiki dopełniacz epigrafiki epigrafik celownik epigrafice epigrafikom biernik epigrafikę epigrafiki narzędnik epigrafiką epigrafikami miejscownik epigrafice epigrafikach wołacz epigrafiko epigrafiki
- przykłady:
- (1.1) Jego zainteresowania naukowe obejmują również papiestwo i zakony mendykanckie w XIV w. oraz paleografię łacińską, epigrafikę i kodykologię.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) historia
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. epigraf mrz, epigraficzka ż, epigraficzność ż, epigrafik mos
- przym. epigraficzny
- przysł. epigraficznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) epigraphy
- czeski: (1.1) epigrafika ż
- francuski: (1.1) épigraphie ż
- hiszpański: (1.1) epigrafía ż
- łaciński: (1.1) epigraphia ż
- słowacki: (1.1) epigrafika ż
- słoweński: (1.1) epigrafika ż
- włoski: (1.1) epigrafia ż
- źródła:
epigrafika (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) epigrafika[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. epigraf m
- przym. epigrafický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „epigrafika” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.