edukacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

edukacja (język polski)[edytuj]

edukacja (1.1) komputerowa
wymowa:
IPA[ˌɛduˈkaʦ̑ʲja], AS[edukacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauczanie kogoś
(1.2) proces uczenia się
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W porządku, ale abstrahując od higieny, medycyny, edukacji, wina, porządku publicznego, irygacji, dróg, doprowadzenia wody pitnej, i publicznej służby zdrowia, czy Rzymianie kiedykolwiek coś dla nas zrobili?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. edukator m, edukatorka ż, edukowanie n, wyedukowanie n, doedukowanie n, edukacjonizm m
czas. edukować ndk., wyedukować dk., doedukować dk.
przym. edukacyjny
przysł. edukacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „edukacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.