dukat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: dukát

dukat (język polski)[edytuj]

dukat (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈdukat], AS[dukat]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. złota moneta używana w Europie od XIII do XIX w.[1]; zob. też dukat w Wikipedii
(1.2) hist. miara masy określająca stosunek ilości metalu szlachetnego do wagi brutto stopu[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dam ci trzysta dukatów i miejsce na moim dworze.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) garść / wór dukatów
synonimy:
(1.1) czerwony złoty, pot. czerwoniec, holender; daw. cząty
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sztuka złota
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. dukacik m
przym. dukatowy
związki frazeologiczne:
nie ten bogaty, kto ma dukatyza grosz cię powieszą, a za dukat ujdziesz
etymologia:
(1.1) łac. ducatus < łac. ducalisksiążęcy; wł. ducatoksięstwo
uwagi:
(1.1) w numizmatyce określenie wywodzone zazwyczaj od słowa „ducat” umieszczanego w inskrypcjach na dukatach weneckich[4], wytwarzanych od 1284 r. i będących w Europie wzorem dla innych wartościowych monet złotych[5]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dukat” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dukat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Zofia Kossak, Błogosławiona wina
  4. Ryszard Kiersnowski, Moneta w kulturze wieków średnich, Warszawa 1988, s. 138, 332
  5. Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 202

dukat (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. dukat[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: