doiwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

doiwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) daw. dój[1]
(1.2) daw. mleko wydojone na raz, udój[2]
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdoiwo
dopełniaczdoiwa
celownikdoiwu
biernikdoiwo
narzędnikdoiwem
miejscownikdoiwie
wołaczdoiwo
przykłady:
(1.1) Przy każdym doiwie trzeba pilnego oka, aby skopki z mlekiem na stronę nie szły (…)[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dojek mrz, doicielka ż, dój m, dojenie n, doinka ż, dojarz m, dojarka ż, doje nmos, dojka ż, dojnica ż, dojnik m, dojność ż, dójka ż, udój m, wydój m, wydojenie n
czas. doić ndk., udoić dk., wydoić dk.
przym. dojny, udojowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „doiwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
  3. ↑ Jakub Kazimierz Haur, O nabiałach w: Oekonomika ziemiańska generalna, Kraków 1675, s. 32
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=doiwo&oldid=8109046”