dój

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dój (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dojenie zwierząt[1][2]
(1.2) mleko otrzymane z jednego wydojenia, wydój[3]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dojek mrz, doicielka ż, dojenie n, doiwo n, doinka ż, dojarz m, dojarka ż, doje nmos, dojka ż, dojnica ż, dojnik m, dojność ż, dójka ż, udój m, wydój m, wydojenie n
czas. doić ndk., udoić dk., wydoić dk.
przym. dojny, udojowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dój” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dój” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.