dojnica

dojnica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) naczynie, do którego doi się mleko

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dojnica	dojnice
dopełniacz	dojnicy	dojnic
celownik	dojnicy	dojnicom
biernik	dojnicę	dojnice
narzędnik	dojnicą	dojnicami
miejscownik	dojnicy	dojnicach
wołacz	dojnico	dojnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. doicielka ż, doiwo n, dój m, dojenie n, dojarka ż

czas. doić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дайніца ż, даёнка ż
• niemiecki: (1.1) Melkkübel, Melkeimer
• rosyjski: (1.1) доильница ż, доильник m, дойник m
• wilamowski: (1.1) mȧlḱšafła n, mȧlćjafła n

źródła:

dojnica (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dójka (dojna krowa, owca itp.)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dojka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dojný, dojičský

czas. dojiť ndk.

rzecz. dojenie n, dojič m, dojička ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: