Przejdź do zawartości

doceo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
ⓘ
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) uczyć (kogoś), nauczać[1]
odmiana:
(1.1) doc|eō, docēre, docuī,, doctum (koniugacja II)
przykłady:
(1.1) Ita sunt matres discipulorum: si filii earum male discunt, magistrum accusant 'eum'que 'male docere' dicunt.[2] → Takie to są matki uczniów – jeśli ich synowie źle się uczą, to oskarżają nauczyciela i mówią, że źle naucza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) disco
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doctrina ż
przym. doctus
ims. doctus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Słownik łacińsko-polski, wyd. dziesiąte, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977.
  2. ↑ Hans Henning Ørberg, Lingua Latina per se illustrata. Colloquia personarum, Special-Trykkeriet Viborg, 2005, s. 54, ISBN 87-997016-6-9
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=doceo&oldid=8100391”