dźwierzucianin
dźwierzucianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Dźwierzut
- (1.2) osoba pochodząca z Dźwierzut, urodzona w Dźwierzutach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dźwierzucianin dźwierzucianie dopełniacz dźwierzucianina dźwierzucian celownik dźwierzucianinowi dźwierzucianom biernik dźwierzucianina dźwierzucian narzędnik dźwierzucianinem dźwierzucianami miejscownik dźwierzucianinie dźwierzucianach wołacz dźwierzucianinie dźwierzucianie depr. M. i W. lm: (te) dźwierzuciany[1]
- przykłady:
- (1.2) Jestem dźwierzucianinem od urodzenia, znam problemy Dźwierzut i dlatego kandyduję na wójta gminy Dźwierzuty.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany dźwierzucianin • szanowni / drodzy dźwierzucianie!
- (1.2) rodowity dźwierzucianin • dźwierzucianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dźwierzuty nmos
- forma żeńska dźwierzucianka ż
- przym. dźwierzucki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „dźwierzucianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
