chief

chief (język polski)

wymowa:

‹czif›, IPA: [ʧ̑ʲif], AS: [čʹif], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) główny mechanik na statku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chief	chiefowie
dopełniacz	chiefa	chiefów
celownik	chiefowi	chiefom
biernik	chiefa	chiefów
narzędnik	chiefem	chiefami
miejscownik	chiefie	chiefach
wołacz	chiefie	chiefowie

przykłady:

(1.1) Kapitan zszedł pod pokład i zauważył umorusanego chiefa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być chiefem na jakimś statku

synonimy:

(1.1) główny mechanik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. chief

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chief

źródła:

chief (język angielski)

chief (1.5)

wymowa:

IPA: /tʃiːf/ wymowa amerykańska

lm wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szef, kierownik

(1.2) wódz

(1.3) chief – główny mechanik

(1.4) slang. LSD

(1.5) herald. głowica

przymiotnik

(2.1) główny, najważniejszy; naczelny

odmiana:

(1) lp chief; lm chiefs

przykłady:

(2.1) Negligence was the chief cause of the disaster. → Zaniedbanie było główną przyczyną katastrofy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chief of staff; in chief

(2.1) chief representative → przedstawiciel główny

synonimy:

(1.1) boss, leader

(1.2) chieftain

(2.1) head

antonimy:

(1.5) base

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. chiefdom, chiefship

(2.1) przysł. chiefly

związki frazeologiczne:

there are too many chiefs and not enough Indians

etymologia:

franc. chef (XIII w.)

uwagi:

źródła: