naczelny
naczelny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) sprawujący zwierzchnią władzę
- (1.2) będący na pierwszym planie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) zool. zwykle w lm Primates[1], przedstawiciel rzędu ssaków charakteryzujących się najlepiej rozwiniętym mózgiem; zob. też Naczelne w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik naczelny naczelna naczelne naczelni naczelne dopełniacz naczelnego naczelnej naczelnego naczelnych celownik naczelnemu naczelnej naczelnemu naczelnym biernik naczelnego naczelny naczelną naczelne naczelnych naczelne narzędnik naczelnym naczelną naczelnym naczelnymi miejscownik naczelnym naczelnej naczelnym naczelnych wołacz naczelny naczelna naczelne naczelni naczelne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) (…) jest odpowiedzialny bezpośrednio przed dyrektorem i naczelnym inżynierem za całokształt powierzonych mu prac (…)[2].
- (2.1) Od lat, część naukowców i aktywistów praw zwierząt stara się o przyznanie naczelnym podstawowych praw – do życia i wolności oraz wprowadzenia zakazu tortur wobec naszych najbliższych krewnych[3].
- (2.1) Nie licząc zamieszkującego wszystkie kontynenty człowieka, większość naczelnych zamieszkuje zwrotnikowe lub podzwrotnikowe obszary obu Ameryk, Afryki i Azji[4].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) generalny, głównodowodzący, główny, zwierzchni
- (1.2) główny, pierwszy, najważniejszy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czołówka ż, naczelnictwo n, naczelnikostwo n, naczelnik mos, naczelniczka ż
- przyim. na czele
- przysł. na czele
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chief, supreme; (1.2) primary, main, major, supreme; (2.1) primate
- białoruski: (1.1) вярхоўны
- francuski: (2.1) primate
- hiszpański: (2.1) primate
- interlingua: (2.1) primate
- nowogrecki: (2.1) πρωτεύον
- rosyjski: (1.1) гла́вный, верхо́вный; (1.2) нача́льный; (2.1) прима́т m
- źródła:
