chałaciarz
chałaciarz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chałaciarz chałaciarze dopełniacz chałaciarza chałaciarzy / rzad. chałaciarzów celownik chałaciarzowi chałaciarzom biernik chałaciarza chałaciarzy / rzad. chałaciarzów narzędnik chałaciarzem chałaciarzami miejscownik chałaciarzu chałaciarzach wołacz chałaciarzu chałaciarze
- przykłady:
- (1.1) Był to widocznie żyd, ale ani surdutowiec ani chałaciarz, bo jego suknia jedwabna miała formę raczej księżej sutanny; nie nosił ani pejsów ani jarmułki na głowie, a brodę miał z rzymska przystrzyżoną[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „chałaciarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Józef Bliziński, Co za szkoda! (wyd. 1890)
