bizantyjski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bizantyjski (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌbʲizãnˈtɨjsʲci], AS[bʹizãntyi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. dotyczący Bizancjum, związany z Bizancjum

przymiotnik jakościowy

(2.1) książk. przen. wyróżniający się wschodnim przepychem
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Rozwój takich ośrodków handlowych, jak Neapol, Gaeta, Amalfi, czy nawet Bari lub Brindisi, wiązał się z ich położeniem w miejscu przecinania się trzech wielkich kręgów ekonomicznych obszaru śródziemnomorskiego: bizantyjskiego, arabskiego i zachodnioeuropejskiego.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) cesarstwo bizantyjskieBizantyjski Wschód
(2.1) bizantyjski przepych
synonimy:
(1.1, 2.1) war. bizantyński
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bizantyńczyk mos, Bizantyjka ż, Bizantyjczyk mos, Bizancjum n, bizantynistyka ż, bizantynologia ż, bizantynizm m, bizantyjskość ż, bizantynizowanie n
przym. bizantyński
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Bizancjum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Historia Włoch, Józef Andrzej Gierowski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław 2003. ISBN 83-04-04674-1.