błysk

błysk (język polski)

błyski (1.3)

wymowa:

IPA: [bwɨsk], AS: [bu̯ysk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nagłe, krótkie światło

(1.2) książk. przen. nagły przejaw czegoś

(1.3) rodzaj sztucznej przynęty na ryby

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błysk	błyski
dopełniacz	błysku	błysków
celownik	błyskowi	błyskom
biernik	błysk	błyski
narzędnik	błyskiem	błyskami
miejscownik	błysku	błyskach
wołacz	błysku	błyski

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) błysk pioruna

(1.2) błysk talentu

(1.3) łowić / złowić / łapać / złapać na błysk

synonimy:

(1.1) błyśnięcie, flesz

(1.2) przebłysk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błyskawica ż, błyskotka ż, błystka ż, przebłysk m, rozbłysk m, błyszczyk mrz, błyskanie n

przym. błyskowy, błyskawiczny, błyskotliwy

czas. błyskać, błysnąć, błyszczeć

przysł. błyskawicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. błyskać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flash
• arabski: (1.1) برق
• białoruski: (1.1) бліск m
• duński: (1.1) glimt n, blink w/n; (1.2) glimt n; (1.3) blink w/n
• pali: (1.1) ābhā ż
• rosyjski: (1.1) вспышка ż; (1.3) блесна ż
• sanskryt: (1.1) आभा ż
• ukraiński: (1.3) блешня ż

źródła: