przynęta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przynęta (język polski)[edytuj]

przynęta (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wędk. łow. pokarm, który umieszcza się w sieciach, na wędkach lub w pułapkach aby wabić zwierzynę łowną, ryby, ptaki[1]; zob. też przynęta w Wikipedii
(1.2) przen. to, co kusi, wabi, przyciąga, pociąga[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wabik
(1.2) pokusa, wabik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) żywiec, mucha, błysk, błystka, zanęta
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nęcisko n, zanęta ż, nęcenie n, zanęcenie n, zanęcanie n
czas. nęcić ndk., zanęcić dk., zanęcać ndk.
związki frazeologiczne:
na przynętę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przynęta” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „przynęta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.