andabata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

andabata (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. rzymski gladiator walczący w hełmie zakrywającym oczy; zob. też andabata w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kto padł, podnosił palce do góry, błagając tym znakiem litości, lecz na początku widowiska lud zwykle domagał się śmierci ranionych, zwłaszcza gdy chodziło o andabatów, którzy mając twarze zakryte, pozostawali mu nieznani[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. andābata < gr. ἀναβάτης (anabátēs)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz, Quo vadis, tom III, rozdział XIII.