anakreontyk
anakreontyk (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. wiersz o tematyce biesiadnej, wesołej lub rubasznej; zob. też anakreontyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik anakreontyk anakreontyki dopełniacz anakreontyku anakreontyków celownik anakreontykowi anakreontykom biernik anakreontyk anakreontyki narzędnik anakreontykiem anakreontykami miejscownik anakreontyku anakreontykach wołacz anakreontyku anakreontyki
- przykłady:
- (1.1) Anakreontyki antyczne zniekształciły ponadto wizerunek poety, kreśląc jego portret jako pijaka i rozpustnika […][2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wiersz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. anacreonticum[3] od imienia greckiego poety Anakreonta, gr. Ανακρέων (Anakréōn)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anacreontic
- francuski: (1.1) vers anacréontique m
- hiszpański: (1.1) anacreóntico m
- niemiecki: (1.1) Anakreontik
- nowogrecki: (1.1) ανακρεόντειο μέτρο n
- włoski: (1.1) anacreontica ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „anakreontyk” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ z Internetu
- ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 19.
