antyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

antyczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ãnˈtɨʧ̑nɨ], AS[ãntyčny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. odnoszący się do starożytnej Grecji i Rzymu
(1.2) pochodzący z dawnych czasów[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W kulturze renesansu ogromną rolę odegrało odrodzenie i przyswojenie kultury antycznej[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) świat antyczny • antyczna kultura / cywilizacja
synonimy:
(1.1) starożytny
(1.2) dawny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antyk m, antykizowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „antyczny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jerzy Ziomek, Renesans, 1973, Narodowy Korpus Języka Polskiego.