agnostyk

agnostyk (język polski)

wymowa:

IPA: [aˈɡnɔstɨk], AS: [agnostyk], ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) filoz. rel. zwolennik agnostycyzmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	agnostyk	agnostycy
dopełniacz	agnostyka	agnostyków
celownik	agnostykowi	agnostykom
biernik	agnostyka	agnostyków
narzędnik	agnostykiem	agnostykami
miejscownik	agnostyku	agnostykach
wołacz	agnostyku	agnostycy

przykłady:

(1.1) Niektórzy z nich to ateiści, inni uważają się za agnostyków, a część pozostałych to deiści.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niedowiarek, sceptyk

antonimy:

(1.1) wierzący

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. agnostycyzm mrz

forma żeńska agnostyczka ż

przym. agnostycystyczny, agnostyczny

przysł. agnostycystycznie, agnostycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. agnosticism - termin wprowadzony w połowie XIX wieku, od gr. ἄγνωστος (ágnōstos) - nieznany

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) agnostic
• arabski: (1.1) لا أدري m (lā udrī), لاأدري m (lāudrī)
• białoruski: (1.1) агностык m
• bułgarski: (1.1) агностик m
• esperanto: (1.1) agnostikulo
• francuski: (1.1) agnostique m
• hiszpański: (1.1) agnóstico m
• interlingua: (1.1) agnostico
• litewski: (1.1) agnostikas m
• niemiecki: (1.1) Agnostiker m
• nowogrecki: (1.1) αγνωστικιστής m
• rosyjski: (1.1) агностик m
• słowacki: (1.1) agnostik m
• ukraiński: (1.1) агностик m
• włoski: (1.1) agnostico

źródła: