agnostycyzm
agnostycyzm (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. filoz. pogląd, według którego nigdy nikomu nie uda się dowieść istnienia lub nieistnienia boga; pogląd negujący całkowicie lub częściowo możliwość poznania bytu; zob. też agnostycyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik agnostycyzm dopełniacz agnostycyzmu celownik agnostycyzmowi biernik agnostycyzm narzędnik agnostycyzmem miejscownik agnostycyzmie[2] wołacz agnostycyzmie[2]
- przykłady:
- (1.1) Agnostycyzm przybiera różne formy i nie wyklucza się wzajemnie z ateizmem lub teizmem. (Wikipedia)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. agnostyk m, agnostyczka f
- przym. agnostyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἄγνωστος (ágnōstos) → nieznany, niepoznawalny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) agnosticism
- arabski: (1.1) لاأدرية
- baskijski: (1.1) agnostizismo
- białoruski: (1.1) агнастыцызм m
- bośniacki: (1.1) agnosticizam m
- duński: (1.1) agnosticisme w
- esperanto: (1.1) agnostikismo
- francuski: (1.1) agnosticisme m
- hiszpański: (1.1) agnosticismo
- interlingua: (1.1) agnosticismo
- japoński: (1.1) 不可知論(ふかちろん)
- niemiecki: (1.1) Agnostizismus m
- nowogrecki: (1.1) αγνωστικισμός
- ormiański: (1.1) ագնոստիցիզմ
- portugalski: (1.1) agnosticismo
- rosyjski: (1.1) агностицизм m
- serbski: (1.1) агностицизам
- słowacki: (1.1) agnosticizmus m
- sycylijski: (1.1) agnosticismu m
- szwedzki: (1.1) agnosticism w
- turecki: (1.1) agnostisizm
- ukraiński: (1.1) агностицизм m
- włoski: (1.1) agnosticismo m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
