agnostycyzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

agnostycyzm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌaɡnɔˈstɨʦ̑ɨsm̥], AS[agnostycysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.akc. pob., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. filoz. pogląd negujący całkowicie lub częściowo możliwość poznania bytu[1]; zob. też agnostycyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[2]
przykłady:
(1.1) Agnostycyzm przybiera różne formy i nie wyklucza się wzajemnie z ateizmem lub teizmem. (Wikipedia)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. agnostyczka ż, agnostyk mos
przym. agnostycystyczny, agnostyczny
przysł. agnostycystycznie, agnostycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἄγνωστος (ágnōstos) → nieznany, niepoznawalny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „agnostycyzm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.