abominacja
Z Wikisłownika – wolnego, wielojęzycznego słownika
abominacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌabɔ̃mʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS: [abõmʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. wymowa
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. obrzydzenie, wstręt, odraza
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik abominacja abominacje dopełniacz abominacji abominacji / przest. abominacyj[1] celownik abominacji abominacjom biernik abominację abominacje narzędnik abominacją abominacjami miejscownik abominacji abominacjach wołacz abominacjo abominacje
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) obrzydzenie, odraza, wstręt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. abominacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. abominatio[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kaszubski: (1.1) zbrzëgłosc f, brzëdzëna f
- źródła:
- ↑
Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.
