abominacja
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
abominacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌabɔ̃mʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS: [abõmʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob., wymowa
- podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bo•mi•na•cja[1]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. obrzydzenie, wstręt, odraza
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik abominacja abominacje dopełniacz abominacji abominacji / przest. abominacyj[2] celownik abominacji abominacjom biernik abominację abominacje narzędnik abominacją abominacjami miejscownik abominacji abominacjach wołacz abominacjo abominacje
- przykłady:
- (1.1) Moja mama czuje silną abominację za każdym razem, gdy widzi mysz.
- (1.1) Aż zdarzyła się chwila, gdy do połowicy swej poczuł taką abominację nieznośną, a zarazem wezbrało w nim tyle nagłej, porywczej, iście bestjalskiej tęsknoty do samotnej włóczęgi na przełaj, wszystkiemi morzami polarnemi, — że z kry, na której podróż poślubną odbywali, spełzł cichcem do morza i dał stułokciowego nura[3]. (sic!)
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) obrzydzenie, odraza, wstręt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. abominacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. abominatio[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) abomination
- esperanto: (1.1) abomeno, naŭzo
- kaszubski: (1.1) zbrzëgłosc ż, brzëdzëna ż
- źródła:
- ↑ Hasło abominacja w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, s. 2, Warszawa, Horyzont, 2001, ISBN 83-7311-161-1.
- ↑
Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Eugeniusz Małaczewski, Dzieje Baśki Murmańskiej. Historja o białej niedźwiedzicy, Gebethner i Wolff, Warszawa 1925.
- ↑ Mirosław Bańko, Lidia Drabik, Lidia Wiśniakowska, Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, ISBN 978-83-01-15121-8.
