pawian

pawian (język polski)

pawian (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpavʲjãn], AS: [pavʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. małpa z charakterystycznie odsłoniętymi pośladkami i o wydłużonym pysku; zob. też pawian w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pawian	pawiany
dopełniacz	pawiana	pawianów
celownik	pawianowi	pawianom
biernik	pawiana	pawiany
narzędnik	pawianem	pawianami
miejscownik	pawianie	pawianach
wołacz	pawianie	pawiany

przykłady:

(1.1) Miejscami wąwóz stawał się tak ciasny, że tylko dwa konie mogły iść w pobok, miejscami rozszerzał się w małe, okrągłe doliny otoczone jakby wysokimi kamiennymi murami, na których siedziały wielkie pawiany igrając z sobą, szczekając i pokazując karawanie zęby.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

mocz starego pawiana

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) baboon
• arabski: (1.1) بابون
• baskijski: (1.1) babuino, papioi
• białoruski: (1.1) павіян m
• duński: (1.1) bavian w
• francuski: (1.1) babouin m
• hiszpański: (1.1) babuino m
• interlingua: (1.1) babuin
• niemiecki: (1.1) Pavian m
• norweski (bokmål): (1.1) bavian m
• nowogrecki: (1.1) βαβουίνος m
• rosyjski: (1.1) павиан m
• szwedzki: (1.1) babian w
• ukraiński: (1.1) павіан m

źródła: