Lewant

Lewant (język polski)

Lewant (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈlɛvãnt], AS: [levãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) książk. geogr. określenie krajów leżących na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego (Syria, Jordania, Liban, Izrael oraz Autonomia Palestyńska); zob. też Lewant w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Lewant	Lewanty
dopełniacz	Lewantu	Lewantów
celownik	Lewantowi	Lewantom
biernik	Lewant	Lewanty
narzędnik	Lewantem	Lewantami
miejscownik	Lewancie	Lewantach
wołacz	Lewancie	Lewanty

przykłady:

(1.1) W szerszym znaczeniu do Lewantu zalicza się również Azję Mniejszą (Turcja) i Egipt.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lewantyńczyk m, Lewantynka ż

przym. lewantyński, lewancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. Orient

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Levant
• arabski: (1.1) بلاد الشام, الشام
• czeski: (1.1) Levanta ż
• francuski: (1.1) Levant
• hiszpański: (1.1) Levante m
• niemiecki: (1.1) Levante ż
• nowogrecki: (1.1) Λεβάντε n, Ανατολή ż
• rosyjski: (1.1) Левант m
• słowacki: (1.1) Levanta ż
• szwedzki: (1.1) Levanten
• włoski: (1.1) levante

źródła: