efekt

efekt (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈɛfɛkt], AS: [efekt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) osiągnięcie, wynik

(1.2) wrażenie

(1.3) przest. ściągnięcie na siebie uwagi

(1.4) przest. lm rzeczy, własność ruchoma

(1.5) przest. lm hand. papiery wartościowe

(1.6) przest. praca wykonywana przez motor w ciągu jednej sekundy

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wczorajsza nauka przyniosła efekt na dzisiejszym egzaminie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) osiągnięcie, wynik, rezultat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. efektacja ż, efekciarz m, efekcista m, efektor m

przym. efektacja, efekciarski, efektowy, efektywny, efektowny

czas. efektować

przysł. efektywnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. effectus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) effect, result
• arabski: (1.1) أثر, تأثير ,نفوذ
• białoruski: (1.1) эфект m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) эфэкт m
• esperanto: (1.1) efekto, rezulto, rezultato, efiko
• francuski: (1.1) effet
• gudźarati: (1.2) અસર ż (asara)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.?)
• rosyjski: (1.1) эффект m; (1.2) эффект m
• szwedzki: (1.1) effekt w
• turecki: (1.1) etki, sonuç
• ukraiński: (1.1) ефект m
• włoski: (1.1) effetto m, risultato m; (1.2) effetto m, impressione ż

źródła: