Nadreńczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Nadreńczyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Nadrenii[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) syn Fryderyka, Henryk VI, wyekspediował w roku 1197 na Wschód liczną armię krzyżowców, w której Nadreńczycy odgrywali nader istotną rolę[2].
(1.1) Jest więc rzeczą zrozumiałą, że Nadreńczycy cieszyli się przychylnością kierownictwa Zakonu w Prusach, które starało się wzmocnić pozycję swoich krajanów przez zapewnienie im ważniejszych przywódczych funkcji, a przede wszystkim mistrza krajowego[3].
(1.1) Niemcem czuł się Austriak Hitler i Bawarczyk Himmler, ale Adenauer był raczej Nadreńczykiem (…)[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Nadrenia ż, Ren m, reński m
forma żeńska Nadrenka ż
przym. nadreński, reński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 197.
  2. Gary Dickson, Krucjata Dziecięca. Mroczna Tajemnica Średniowiecza, s. 129, tłum. Wacław Sadkowski, Bellona, 2010.
  3. Zapiski historyczne, t. 54, s. 12, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989.
  4. Leszek Moczulski, Geopolityka: potęga w czasie i przestrzeni, s. 552, Bellona, 1999.