Przejdź do zawartości

Bogurodzica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Bogurodzica (język polski)

[edytuj]
Bogurodzica (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. rel. peryfr. Maria z Nazaretu; zob. też Matka Boża w Wikipedii
(1.2) liter. tytuł najstarszej polskiej pieśni kościelnej; zob. też Bogurodzica (pieśń) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikBogurodzica
dopełniaczBogurodzicy
celownikBogurodzicy
biernikBogurodzicę
narzędnikBogurodzicą
miejscownikBogurodzicy
wołaczBogurodzico
przykłady:
(1.1) Chcąc oddać cześć Bogurodzicy, cenobici zaśpiewali wspaniały akatyst.
(1.2) Autor chrześcijańskiej „Bogurodzicy” jest nieznany.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) pieśń do / litania do / nowenna do / modlitwa do Bogurodzicy
(1.2) zaintonować / śpiewać / odśpiewać / zaśpiewać Bogurodzicę
synonimy:
(1.1) Bogarodzica, Bogarodzicielka, Boża Rodzicielka, Maryja, Matka Boska, Matka Boża
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) matka, święta, Żydówka, dziewica
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bogarodzica ż, Bogarodzicielka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. Bóg + rodzic + -a
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ pl.wikipedia.org
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Bogurodzica&oldid=7446481”