Bogen

Bogen (język niemiecki)

ein Bogen (1.2)

vier Bogen (1.4)

ein Bogen (1.5)

wymowa:

lp IPA: [ˈboːɡn̩]

^ⓘ wymowa austriacka^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. łuk

(1.2) archit. łuk

(1.3) fiz. łuk

(1.4) muz. smyczek

(1.5) wojsk. sport. łuk (broń)

(1.6) łuk (kształt)

(1.7) formularz

(1.8) arkusz (znaczków itp.)

odmiana:

(1.1-8)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Bogen	die Bogen die Bögen
dopełniacz	des Bogens	der Bogen der Bögen
celownik	dem Bogen	den Bogen den Bögen
biernik	den Bogen	die Bogen die Bögen

przykłady:

(1.8) Er bot an, den Bogen versteigern zu lassen, den ihm die Post 2001 zugesandt hatte. → Zaproponował, by zlicytować arkusz (znaczków), który przysłała mu poczta w roku 2001.

składnia:

(1.1) w złożeniach: Bogen + rzecz. (np. Bogenfenster)

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.5) Bogensehne

wyrazy pokrewne:

rzecz. Biegen n, Biegung ż, Biegsamkeit ż, Biege ż, Bogner m, Bognerin ż

czas. biegen

przym. gebogen, biegsam, biegbar, gebogt

związki frazeologiczne:

(1.6) einen Bogen machen • einen Bogen schlagen

etymologia:

uwagi:

(1.1-8) Rzeczownik Bogen ma dwie formy liczby mnogiej: z przegłosem i bez. Forma z przegłosem jest używana na południu niemieckiego obszaru językowego, natomiast bez przegłosu – w północnych Niemczech.

(1.5) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Broń

źródła: