wolontariusz

wolontariusz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɔlɔ̃nˈtarʲjuʃ], AS: [volõntarʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która bez wynagrodzenia i dobrowolnie poświęca czas dla innych

(1.2) praktykant, zaznajamiający się z zawodem, pracujący bez wynagrodzenia

(1.3) daw. wojsk. ochotnik

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wolontariusz	wolontariusze
dopełniacz	wolontariusza	wolontariuszy
celownik	wolontariuszowi	wolontariuszom
biernik	wolontariusza	wolontariuszy
narzędnik	wolontariuszem	wolontariuszami
miejscownik	wolontariuszu	wolontariuszach
wołacz	wolontariuszu	wolontariusze

przykłady:

(1.1) W przyszłości chciałbym być wolontariuszem w schronisku dla zwierząt.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być wolontariuszem

synonimy:

(1.1) woluntariusz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. woluntariusz mos, wolontariat mrz, woluntariat mrz

forma żeńska wolontariuszka ż, woluntariuszka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. voluntarius < łac. voluntas → wola

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) vrywilliger; (1.2) vrywilliger
• angielski: (1.1) volunteer
• białoruski: (1.1) валанцёр m
• esperanto: (1.1) volontulo
• francuski: (1.1) volontaire m
• hiszpański: (1.1) voluntario m
• nowogrecki: (1.1) εθελοντής m
• rosyjski: (1.1) волонтёр m
• ukraiński: (1.1) волонте́р m
• włoski: (1.1) volontario m

źródła: