bryła

bryła (język polski)

bryła (1.1)

bryła (1.2) krzemienia

wymowa:

IPA: [ˈbrɨwa], AS: [bryu̯a] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geom. figura trójwymiarowa, ściślej – zbiór punktów euklidesowej przestrzeni trójwymiarowej; zob. też bryła geometryczna w Wikipedii

(1.2) większa zwarta masa jakiejś substancji

(1.3) trójwymiarowy kształt jako cecha pewnego obiektu

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bryła	bryły
dopełniacz	bryły	brył
celownik	bryle	bryłom
biernik	bryłę	bryły
narzędnik	bryłą	bryłami
miejscownik	bryle	bryłach
wołacz	bryło	bryły

przykłady:

(1.1) Bryła to trójwymiarowy odpowiednik figury geometrycznej.

(1.2) Od zbocza oderwała się wielka kamienna bryła i pomknęła w dół.

(1.3) Jaką nowatorską bryłę ma ten budynek!

składnia:

kolokacje:

(1.1) bryła wypukła / niewypukła / obrotowa / foremna / nieforemna

(1.2) bryła metalu / ciasta / gliny / bursztynu / …

(1.3) bryła budynku / pomnika / statku

synonimy:

(1.1) bryła geometryczna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wielościan, elipsoida

holonimy:

meronimy:

(1.1) powierzchnia

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbrylacz m, zbrylanie n, zbrylenie n

zdrobn. bryłka ż, bryłeczka ż

czas. zbrylać ndk., zbrylić dk.

przym. bryłowy, bryłowaty

związki frazeologiczne:

(1.1) bryła sztywna • bryła platońska

etymologia:

uwagi:

zob. też bryła w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) solid; (1.2) mass, hunk
• białoruski: (1.1) цела n; (1.2) глыба ż
• bułgarski: (1.1) тяло n
• esperanto: (1.1) bulo
• japoński: (1.1) 立体
• jidysz: (1.2) קאָמע ż (kome)
• niemiecki: (1.1) Körper m
• rosyjski: (1.1) тело n
• ukraiński: (1.1) брила ż

źródła: