Przejdź do zawartości

Nawarczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 06:17, 16 sty 2022 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (dodane {{audio|LL-Q809 (pol)-Jest Spoczko-Nawarczyk.wav}})
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Nawarczyk (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Nawarry
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nawarczyk powiedział to, Nawarczyk zrobił tamto, Nawarczyk zbytnio się zbliżył z delfinem, Nawarczyk knuje intrygi z takim a takim dostojnikiem z Wielkiej Rady[1].
(1.1) Niemiec, podobnie jak Bretończyk czy Nawarczyk, oznaczał mieszkańca prowincji o odrębnej kulturze, a nie przedstawiciela innego narodu. W epoce przedrewolucyjnej nie posługiwano się we Francji kategorią narodu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Nawarra ż
forma żeńska Nawarka ż
przym. nawarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maurice Druon, Królowie przeklęci, t. 3, tłumaczenie Adriana Celińska, 2016.
  2. Stanisław Rosik, Przemysław Wiszewski, Cor hominis: wielkie namiętności w dziejach, źródłach i studiach nad przeszłością, s. 434, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2007.