Przejdź do zawartości

waleczność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 09:11, 7 sie 2019 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (zmiana "{{f}}" na "{{ż}}")

waleczność (język polski)

wymowa:
IPA[vaˈlɛʧ̑nɔɕʨ̑], AS[valečność] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyjątkowe poświęcenie walce, odwaga; cecha tego, kto jest waleczny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podczas gdy jego przyjaciele powołani do służby ojczyźnie na froncie mogą sprawdzać w sobie polską dzielność oraz waleczność, pisarz mieszka na wsi[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dzielność, męstwo, odwaga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. walka ż, walczenie n
czas. walczyć ndk.
przym. waleczny
przysł. walecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: