народ
Wygląd
народ (język białoruski)
[edytuj]- transliteracja:
- narod
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) naród
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
народ (język bułgarski)
[edytuj]- transliteracja:
- narod
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- (1.1) Народът на Антигуа и Барбуда признава кралицата Елизабет II за свой законен суверен. → Naród Antigui i Barbudy uznaje królową Elżbietę II za głowę swojego państwa.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. народност ż, народник m, народничество n
- przym. народен, народностен, народнически
- tem. słow. народо-, народно-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
народ (język karpatorusiński)
[edytuj]- transliteracja:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) naród
- przykłady:
- (1.1) У Польщи першый раз прямым вотованём народ выбрав презідента. → W Polsce po raz pierwszy prezydent został wybrany przez naród.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
народ (język rosyjski)
[edytuj]- transliteracja:
- narod
- znaczenia:
rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik наро́д наро́ды dopełniacz наро́да наро́дов celownik наро́ду наро́дам biernik наро́д наро́ды narzędnik наро́дом наро́дами miejscownik наро́де наро́дах
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. народность ż
- przym. народный
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
народ (język ukraiński)
[edytuj]- transliteracja:
- narod
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. народець m, народність ż, народництво n, народник m, народовець m
- przym. народний, народницький, народовий
- tem. słow. народно-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: