народнік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

народнік (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
narodnìk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. narodnik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. народніцтва n, народ m, народнасць ż
forma żeńska народніца ż
przym. народніцкі, народны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „народнік” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.