народник

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

народник (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
narodnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. polit. narodnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. народ m, народност ż, народничество n
przym. народен, народностен, народнически
tem. słow. народо-, народно-
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. народник
uwagi:
źródła:

народник (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
narodnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) hist. polit. narodnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: