rodzaj męskoosobowy
rodzaj męskoosobowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈrɔʣ̑aj ˌmɛ̃w̃skɔːsɔˈbɔvɨ], AS: [roʒai ̯ mẽũ̯sk•osobovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • dł. sam.• akc. pob.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. kategoria morfologiczna rzeczowników (w niektórych językach), odnoszących się do osób płci męskiej lub w liczbie mnogiej do osób płci męskiej i żeńskiej, decydująca o ich odmianie oraz o formie części mowy wchodzących z nimi w związki zgody i o formach łączących się z nimi czasowników
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rodzaj męskoosobowy rodzaje męskoosobowe dopełniacz rodzaju męskoosobowego rodzajów męskoosobowych celownik rodzajowi męskoosobowemu rodzajom męskoosobowym biernik rodzaj męskoosobowy rodzaje męskoosobowe narzędnik rodzajem męskoosobowym rodzajami męskoosobowymi miejscownik rodzaju męskoosobowym rodzajach męskoosobowych wołacz rodzaju męskoosobowy rodzaje męskoosobowe
- przykłady:
- (1.1) Wyrazy „uczeń”, „kierowca”, „gość” mają rodzaj męskoosobowy.
- (1.1) Rzeczowniki rodzaju męskoosobowego w liczbie mnogiej mają biernik równy dopełniaczowi.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) skrót r. m.-os.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) masculine personal
- kazachski: (1.1) тұлғалық аталық тек
- niemiecki: (1.1) Personalmaskulinum n
- ukraiński: (1.1) чоловічий рід персональний
- źródła: