niefart
niefart (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) pot. niepomyślny bieg zdarzeń
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niefart niefarty dopełniacz niefarta / niefartu niefartów celownik niefart niefartom biernik niefarta / niefart niefarty narzędnik niefartem niefartami miejscownik niefarcie niefartach wołacz niefarcie niefarty
- przykłady:
- (1.1) Po raz drugi w tym meczu niefart miał Jaroszyński, od którego ponownie odbiła się piłka i załamany Mielcarz musiał wyciągać futbolówkę z siatki[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nieszczęście, pech
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. niefartowny
- przysł. niefartem, niefartownie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pech
- źródła:
- ↑ Dwa rykoszety, „Dziennik Polski”, 2002-11-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.